Heeft 9 - 11 jou geraakt? 

 

Achttien jaar geleden, 9 - 11 - 2001. Zoals bij zovelen ook in mijn geheugen gegrift. Ik woonde bij Parijs, in Courbevoie, was drie maanden zwanger van mijn nu bijna 18-jarige dochter. Ik werkte voor @oresysconseil als consultant en was mijn koffer aan het pakken voor een tweedaagse interne training die door doorgewinterde ervaren collega’s gegeven werd. Goed bedrijf was dat. Met veel plezier gewerkt. 

Berichten kwamen binnen vanuit Amerika over een vliegtuig in de Twin Towers. 

Ik zette even de tv aan om het nieuws te zien. En zag de ongelofelijke beelden. Niet te bevatten. 

Ben vertrokken naar de tweedaagse ook daar onderwerp van gesprek.

Hoe dit voor mij doorwerkte? 

Het uitzicht van mijn appartement kijkt uit op la Défense, de moderne zakenwijk van Parijs. Daar werkte ik aan een opdracht voor de franse bank Société Générale. 

We hadden enkele dagen later een vergadering op de 22e verdieping in 1 van de twee tweelingtorens waar zij toen in La Défense zaten. In de verte naderde een vliegtuig. En kwam dichterbij. Werd groter. En het werd heel erg stil aan tafel. Blikken gingen rond. Gedachten werden niet uitgesproken, maar gevoeld. “Waar is de kortste weg naar buiten”, “wat als”, “waar zijn de liften”. Zo moeten de mensen zich toen ook gevoeld hebben. Je kan werkelijk niet weg. De angst, het besef.. Het vliegtuig boog af, waarschijnlijk naar een Orly, of naar le Bourget, of naar Charles de Gaulle, een van de drie vliegvelden rond Parijs. 

Ik had me nooit gerealiseerd hoe dicht vliegtuigen deze hoge gebouwen naderen. 

Een zucht van kleine verlichting, en tegelijkertijd het besef, het had ons ook echt kunnen overkomen.

Ik zal niet gauw dit gevoel van collectieve angst vergeten. En ook vermenselijking  in de zaal. Het ging niet meer om het onderwerp van de vergadering, van de discussies, de voor en tegens. 

Ineens waren we allemaal mens. En herkenden we onszelf in de ander. Hadden we wezenlijk echt contact. Het zette alles in een menselijker perspectief.

Op de foto een blik vanuit het toenmalige raam van ons appartement, met zicht op torens van La  Défense.

Voor mij onlosmakelijk verbonden met dit gevoel van 9-11.